Με Opel Mokka στις ε.δ. του 81ου Ράλλυ Μόντε Κάρλο
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΗμερομηνία: 12-22 Ιανουαρίου 2013
Αυτοκίνητο: Opel Mokka 4x4 1.4
Οδηγοί: Παναγιώτης Τριανταφυλλίδης, Θάνος Ηλιόπουλος
Διαδρομή: Αθήνα-Πάτρα-Ανκόνα-Βαλένς-Μονακό-Ανκόνα-Πάτρα-Αθήνα
Χιλιόμετρα: 3.678
Μοkkaccino freddo!
Πιστοί στο ραντεβού μας με το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλλυ, ταξιδέψαμε με το νέο Opel Mokka
στην παγωμένη Γαλλία και ζήσαμε για ακόμα μία χρονιά τη μαγεία του μοναδικού Ράλλυ Μόντε
Κάρλο.
ΤΟ Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλλυ είναι η αδυναμία μας, και ποτέ δεν το έχουμε κρύψει. Η
συγκεκριμένη μορφή μηχανοκίνητου αθλητισμού μας συγκινεί περισσότερο από κάθε άλλη, όντας
και η πλέον απαιτητική, αφού έχουμε να κάνουμε με την απόλυτη μάχη ανθρώπου-μηχανής με το
χρονόμετρο, αλλά και τον παράγοντα Χ... το φυσικό περιβάλλον. Ο πιο ενδιαφέρων μήνας για
τους απανταχού φίλους του WRC είναι ο Ιανουάριος. Βλέπετε, είναι η στιγμή που η αγωνία της
αναμονής για την έναρξη κάθε νέου πρωταθλήματος λαμβάνει τέλος, και ανάβει το πράσινο φως
στις ειδικές διαδρομές, όπου για πρώτη φορά συναντάμε αυτοκίνητα-οδηγούς με τα νέα τους
χρώματα και τις νέες τους ομάδες.
Παραδοσιακά, η αυλαία ανοίγει σε έναν από τους πιο φημισμένους και γνωστούς αγώνες του
ΠΠΡ, που δεν είναι άλλος από το Ράλλυ Μόντε Κάρλο. Ακόμα και άνθρωποι που δε γνωρίζουν τι
σημαίνει «ειδική διαδρομή» ή «WRCar», αναμφίβολα, έχουν ακούσει για το διάσημο αγώνα του
Πριγκιπάτου. Εκεί, λοιπόν, στα βουνά των ¶λπεων, ο θίασος του WRC έδωσε και φέτος την
πρώτη του παράσταση και... αναμενόμενα, δεν μπορούσαμε να λείπουμε. Από το 2006 μέχρι και
σήμερα, οι 4ΤΡΟΧΟΙ δίνουν ανελλιπώς το «παρών», και η φετινή -πολύ δύσκολη - χρονιά δε θα
μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση. Η άφιξη του νέου Opel Mokka έδωσε το έναυσμα, και σε
χρόνο-ρεκόρ συγκεντρώσαμε ό,τι ήταν απαραίτητο για να «μπούμε» με την τετρακίνητη
υπερτροφοδοτούμενη έκδοση των 1.400 κ.εκ. στο πλοίο των Μινωικών Γραμμών στην Πάτρα, με
προορισμό -φυσικά- την Ανκόνα. «Seb και σία, ερχόμαστε»!
Γαλλία ή... Σουηδία;
Η αλήθεια είναι ότι όλα έγιναν αστραπιαία. Σάββατο μπήκαμε στο πλοίο, ενώ η παρουσία μας
στον αγώνα επιβεβαιώθηκε μόλις δύο ημέρες νωρίτερα. Μία ματιά στο μετεωρολογικό δελτίο της
Γαλλίας ήταν αρκετή για να μας φέρει πονοκέφαλο, αφού τις ημέρες του αγώνα προβλέπονταν
έντονες χιονοπτώσεις στην ευρύτερη περιοχή και πολύ χαμηλές θερμοκρασίες. Αμέσως
προσπαθήσαμε να εξασφαλίσουμε χειμερινά ελαστικά, αλλά αυτό στάθηκε αδύνατο λόγω
διάστασης, με αποτέλεσμα να προμηθευτούμε σακούλες χιονιού, για πρακτικούς αλλά και
ψυχολογικούς λόγους. «Εδώ είχαμε πάει με το Abarth esseesse, θα προβληματιστούμε με το
τετρακίνητο Mokka;» ήταν το σχόλιό μας, χωρίς να μπορούμε να διανοηθούμε τι θα
συναντούσαμε.
Αναχώρηση από την Αθήνα, και στη Ν.Ε.Ο. η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από το νέο
τετρακίνητο Opel. Τολμηρό ή, ακόμα καλύτερα, ξεχωριστό σχεδιαστικά, κεντρίζει τα βλέμματα.
Όντας μικρότερο σε μήκος από το Astra και ελαφρώς μεγαλύτερο από το Corsa, δείχνει
λιγότερο ογκώδες από τον ανταγωνισμό και αισθητά πιο συμπαγές. Οι καμπύλες που
χαρακτηρίζουν το αμάξωμα εμπρός και πίσω, σε συνδυασμό με τις διαστάσεις του, το καθιστούν
δυναμικό, με τη σχεδίασή του να είναι εντέλει ένα από τα σημαντικότερα πλεονεκτήματά του.
Το Mokka βασίζεται σε ένα τελείως καινούργιο πλαίσιο, ενώ νέα είναι και η τετρακίνηση που
διαθέτει, η οποία δεν προέρχεται από την αντίστοιχη λύση που γνωρίσαμε στο Insignia. Εδώ
συναντάμε έναν ηλεκτρομαγνητικά ελεγχόμενο πολύδισκο συμπλέκτη, ο οποίος μεταφέρει την
απαιτούμενη ροπή στον πίσω άξονα, αλλά μόνο όταν αυτό κριθεί απαραίτητο, δηλαδή όταν
διαγνωστεί απώλεια πρόσφυσης στους πίσω τροχούς. Αυτή η μεταφορά μπορεί στιγμιαία να
αγγίξει έως και το 50% της διαθέσιμης ροπής. Φυσικά, ούτε λόγος για «κλείδωμα» των
διαφορικών, με το Mokka να μη διαφοροποιείται από τα υπόλοιπα SUV της κατηγορίας,
διαθέτοντας μόνο σύστημα ελέγχου κύλισης στα απότομα κατηφορικά κομμάτια (Hill Descent
Control).
Βγαίνοντας από το λιμάνι της Ανκόνα, αρχικός προορισμός είναι η πόλη της Βαλένς. Τα
τελευταία χρόνια η δράση εκτυλίσσεται αρχικά στα βουνά της Αρντές και της Ντομ, για να
καταλήξει στη συνέχεια στο Μονακό και στις γύρω περιοχές με το αλπικό σκηνικό. Αυτό
σημαίνει ότι πρέπει να διασχίσουμε την Ιταλία, και, μέσω Τορίνο και ¶λπεων, να περάσουμε
σε γαλλικό έδαφος. Δε χρειάστηκε να περάσει πολλή ώρα για να διαπιστώσουμε ότι οι
μετεωρολόγοι αυτήν τη φορά είχαν δίκιο... Αρκετά πριν από την Μπολόνια, η χιονόπτωση είναι
έντονη και οι συνθήκες ακατάλληλες για «ηρωισμούς». Τα αυτοκίνητα κινούνται σε σειρά στη
μεσαία λωρίδα του αυτοκινητοδρόμου, με την αριστερή να είναι απροσπέλαστη, λόγω χιονιού.
Τα ελαστικά μας μπορεί να είναι ακατάλληλα, αλλά, τουλάχιστον σε επίπεδο αίσθησης και
κατευθυντικότητας, η τετρακίνηση έρχεται να σώσει την παρτίδα. Σημειώνουμε εδώ ότι στην
Ιταλία η χρήση χειμερινών ελαστικών αυτήν την περίοδο είναι υποχρεωτική, κάτι που δεν
ισχύει σε καμία περίπτωση στη Γαλλία.
Κινούμενοι με αργούς ρυθμούς, αρχίζουμε να παρατηρούμε την κατανάλωση του γνωστού από τα
Astra και Insignia υπερτροφοδοτούμενου συνόλου των 1.400 κ.εκ., και διαπιστώνουμε ότι
ακόμα και με αυτήν την ταχύτητα είναι αδύνατο η μέση τιμή να πέσει κάτω από τα 8 λίτρα/100
χλμ. Κάτι που έχουμε διαπιστώσει και παλιότερα με το συγκεκριμένο κινητήρα, αλλά στην
περίπτωση του Μοkka μας κάνει ακόμα μεγαλύτερη εντύπωση. Προφανώς η αεροδυναμική παίζει το
ρόλο της εδώ. Για την ιστορία, αναφέρουμε ότι, έπειτα από 3.500 χιλιόμετρα, μετά κόπων και
βασάνων διατηρήσαμε την ένδειξη στα 9,1 λίτρα... Σκεφτείτε να πιέζαμε λίγο παραπάνω!
Περνώντας το Τορίνο, φτάνουμε στο τούνελ του Φρεζούς, το οποίο είναι ένα από τα μεγαλύτερα
σε μήκος στην Ευρώπη (14 χιλιόμετρα), και ουσιαστικά από εκεί περνάει κανείς σε γαλλικό
έδαφος. Το σκηνικό γύρω μας θυμίζει Σουηδία, και όχι Γαλλία, και ήδη στο μυαλό μας
αρχίζουν να έρχονται εικόνες των Lancia S4 και Audi S1 που πλαγιολισθαίνουν στον πάγο,
αυξάνοντας τον ενθουσιασμό μας ενόψει της έναρξης του ράλλυ.
Πλάκα μας κάνουν...
Περνώντας τα γαλλικά σύνορα και κατηφορίζοντας προς την Γκρενόμπλ, το σκηνικό αλλάζει
εντελώς. Παντελής απουσία χιονιού, με την εικόνα να είναι αυτή που είχαμε συνηθίσει στις
τελευταίες μας επισκέψεις στο Μόντε... Απογοητευμένοι, φτάνουμε στην πόλη της Βαλένς, η
οποία για ακόμα μία χρονιά είναι «βαμμένη» στα χρώματα του αγώνα. Πλέον δε χρειαζόμαστε
σύστημα πλοήγησης, αφού την ξέρουμε καλύτερα από αρκετές περιοχές της Αθήνας. Αμέσως
επισκεπτόμαστε το service park, όπου και προμηθευόμαστε τα δικά μας (αλλά και του
αυτοκινήτου) διακριτικά, πριν καταλήξουμε στην εξαιρετική τρατορία του κ. Νίκου από τον
Πειραιά και της ευγενικής κ. Σιλβί! Και, ενώ έχουμε κάνει τα σχέδια της επόμενης ημέρας,
στα οποία περιλαμβάνονται το shakedown του αγώνα και μια σειρά από συνεντεύξεις,
παρατηρούμε στο δρόμο προς το ξενοδοχείο ότι τα εκχιονιστικά βρίσκονται σε παράταξη με
τους φάρους αναμμένους, την ώρα που φορτηγά ρίχνουν αλάτι στους δρόμους. «Πλάκα μας
κάνουν;» αναρωτιόμαστε, και επιστρέφουμε στη βάση μας. Όχι, δεν ήταν καθόλου αστείο, αφού
το πρωί χρειάστηκαν περίπου είκοσι λεπτά για να... ξεθάψουμε το Mokka από το χιόνι. Αυτό
που συνέβη μέσα σε μία νύχτα δεν είχε προηγούμενο, με αποτέλεσμα να γίνουμε μάρτυρες μίας
από τις μεγαλύτερες χιονοπτώσεις των τελευταίων ετών. Δεν είναι τυχαίο ότι οι Γάλλοι είδαν
φέτος χιόνι μέχρι και στο κέντρο του Παρισιού, ενώ έντεκα νομοί της χώρας είχαν σημαντικό
πρόβλημα.
Το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλλυ, όμως, δε σταματάει με... λίγο χιόνι, και φυσικά ούτε εμείς.
Ευτυχώς, στη Γαλλία η κρατική μηχανή (όπως αρέσκονται να λένε στη χώρα μας) λειτουργεί,
και μάλιστα ιδανικά. Οι δρόμοι είναι ήδη καθαροί, ενώ πρόβλημα συναντά κανείς σε στενά
γύρω από τα σπίτια, και επΆ ουδενί σε κεντρικές αρτηρίες ή λεωφόρους. Φυσικά, από το χιόνι
δεν πτοούμαστε μόνο εμείς, αλλά και οι χιλιάδες θεατές. Ακόμα ένα στοιχείο που
χαρακτηρίζει τον αγώνα φέτος.
Βλέπετε, αυτό είναι επίσημα το τελευταίο «Μόντε» για τον εθνικό ήρωα, τον εννέα φορές
Παγκόσμιο Πρωταθλητή, Σεμπαστιάν Λεμπ. Με αυτό ως δεδομένο, κόσμος από κάθε γωνιά της
Γαλλίας βρίσκεται στην περιοχή, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί στις ειδικές το αδιαχώρητο.
Δεν είναι τυχαίο ότι, πριν από την έναρξη του ράλλυ, η οργάνωση κάλεσε τους εκπροσώπους
Τύπου και τους προειδοποίησε σχετικά με την παρουσία του κόσμου στις ειδικές διαδρομές,
ενώ δικαιώθηκε όταν την τελευταία ημέρα οι ιστορικές Moulinet και Lantosque (σε αυτή
συναντάμε το θρυλικό πέρασμα από την Col de Turini) πάνω από το Μονακό ακυρώθηκαν λόγω της
τεράστιας προσέλευσης θεατών.
Δε δίνουμε ιδιαίτερη σημασία, αλλά μένουμε με το στόμα ανοιχτό όταν στην πρώτη ειδική
διαδρομή συναντάμε παρκαρισμένα αυτοκίνητα κατά μήκος του δρόμου για 8 με 10 χιλιόμετρα
πριν από το σημείο από όπου περνούν τα αγωνιστικά... Η θερμοκρασία στο βουνό αγγίζει τους
-12 βαθμούς Κελσίου, αλλά το στοιχείο που καθιστά οδυνηρή την παραμονή εκτός της ζεστασιάς
του αυτοκινήτου και των θερμαινόμενων -δερμάτινων παρακαλώ!- καθισμάτων του Mokka είναι οι
ισχυροί άνεμοι. Αυτός ο συνδυασμός κάνει τις θερμοκρασίες της Σουηδίας να θυμίζουν βόλτα
στο πάρκο με κοντομάνικο... Ευτυχώς, οι Γάλλοι θεατές δε διστάζουν να ανάβουν φωτιές για
να ζεσταθούν, και σε αρκετές περιπτώσεις βρισκόμαστε μαζί τους προσπαθώντας να αισθανθούμε
και πάλι τα παγωμένα μας άκρα. Μάλιστα, σε αυτό βοηθάει και ένα συγκεκριμένο είδος
κόκκινου κρασιού, το οποίο καταναλώνουν καυτό και βοηθάει στην αύξηση της θερμοκρασίας του
σώματος. Και, φυσικά, για καθαρά... επιστημονικούς λόγους, το τιμήσαμε μαζί τους. Βέβαια,
οι θεατές το παρακάνουν, με αποτέλεσμα αρκετοί από αυτούς να βρίσκονται σε παραζάλη...
Όχι άλλο χιόνι, μωρέ!
Και οι τρεις πρώτες ημέρες του αγώνα γύρω από τη Βαλένς είχαν κύριο χαρακτηριστικό τις
χιονισμένες επιφάνειες. Κάποια στιγμή το λευκό που κυριαρχεί παντού γύρω και η απουσία
χρώματος όχι απλώς κουράζουν, αλλά αρχίζουν να σου προκαλούν τρέλα! Η μεταφορά του αγώνα
μία ημέρα πριν από την ολοκλήρωσή του στο Μονακό, δηλαδή στη νότια μεριά της Γαλλίας,
ευελπιστούσαμε να είναι ευεργετική. Πράγματι, όσο πιο νότια κατεβαίνουμε, τόσο πιο πολύ
καθαρίζει το τοπίο, ενώ επιτέλους βρέθηκε κομμάτι επαρχιακού δρόμου με καθαρή, στεγνή
άσφαλτο! «Θέλω να πατήσω το γκάζι!» Έπειτα από αρκετές ημέρες, έχουμε την ευκαιρία να
κινηθούμε σε γρήγορους ρυθμούς, και φυσικά δεν τη χάνουμε, αφού οι συγκεκριμένες διαδρομές
έχουν κάτι το μαγικό, λες και σε προκαλούν για οδήγηση στο όριο...
Ο κινητήρας των 1.400 κ.εκ., παρά την υπερτροφοδότηση και τους 140 ίππους, δε βάζει φωτιά
στην άσφαλτο. Την κατάσταση σώζει -έστω και λίγο- το γεγονός ότι οι δύο πρώτες σχέσεις
είναι πιο κοντές από του Astra, με αποτέλεσμα να έχει περισσότερο νεύρο. Αλλά έως εκεί.
Ελαστικός, με καλή απόκριση από χαμηλά, αποδίδοντας έως κοντά στο όριο περιστροφής του,
αλλά αφήνοντας τον οδηγό με την ίδια απορία: «Πού είναι οι 140 ίπποι;». Τουλάχιστον
υπάρχει η ροπή, η οποία είναι διαθέσιμη κάτω από τις 2.000 σ.α.λ. Στα διαολεμένα γρήγορα
«s» των γαλλικών φιδίσιων δρόμων, το Mokka αρχίζει να δυσκολεύεται. Η ανάρτηση, όσο άνετη
και αν είναι, προσφέροντας εξαιρετική ποιότητα κύλισης, δείχνει να μην μπορεί να
ανταποκριθεί στην απότομη μεταφορά βάρους, την ώρα που οι κλίσεις είναι έντονες.
Τουλάχιστον η τετρακίνηση και το πολύ καλό πλαίσιο προσφέρουν ασφαλή οδική συμπεριφορά,
ενώ, όταν το παρακάνεις, το μεγαλύτερο βάρος στο εμπρός μέρος (60-40 εμπρός-πίσω) έχει ως
αποτέλεσμα την υποστροφή, η οποία ωστόσο ελέγχεται εύκολα.
Σε γενικές γραμμές, το Mokka δύσκολα θα προδώσει τον οδηγό, αρκεί αυτός να μην το
παρακάνει, αφού δεν προορίζεται για ειδικές του είδους, ούτε για να «κάνει χρόνους» στα
χέρια των κυρίων Λεμπ και Οζιέ. Κάπου εκεί, όμως, και ανεβαίνοντας αρκετά μέτρα υψόμετρο,
το χιόνι κάνει και πάλι την εμφάνισή του, κόβοντάς μας την όρεξη για συνέχεια. Κάτι που
κάνει και ο δείκτης της βενζίνης, ο οποίος φλερτάρει για ακόμα μία φορά με το «Ε»
(Empty...). ¶λλη μία επίσκεψη σε βενζινάδικο, και τα νεύρα μας στο κόκκινο! Είναι δύσκολη
η συνεννόηση με τους Γάλλους. Ούτε οι Ιταλοί γνωρίζουν την αγγλική γλώσσα, αλλά
τουλάχιστον προσπαθούν κουτσά στραβά να έρθουν σε επικοινωνία μαζί σου. Οι σοβινιστές
Γάλλοι αδιαφορούν. Δεν είναι τυχαίο το περιστατικό με υπάλληλο σε πρατήριο ο οποίος
αρνείται να προσπαθήσει να συνεννοηθεί μαζί μας, μιλώντας κανονικά στα γαλλικά, κι εμείς -
με νεύρα- απαντάμε κανονικά σε αντίστοιχο ύφος στα ελληνικά. Καμία απολύτως επαφή...
Τουλάχιστον στο Πριγκιπάτο δεν είναι όλοι έτσι. Το φημισμένο κρατίδιο έχει αρκετούς ξένους
κατοίκους, με αποτέλεσμα η συνεννόηση να είναι πιο εύκολη.
Εκεί στρατοπεδεύει την τελευταία ημέρα ο θίασος του WRC, με την εξέλιξη του αγώνα να
μεταφέρεται σε κλασικές ειδικές, όπως τη Luceram και την Turini, και δυστυχώς όχι τη
νύχτα. Το προγραμματισμένο δεύτερο πέρασμα αργά το βράδυ δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ, όπως
αναφέραμε και πιο πάνω, λόγω της προσέλευσης υπερβολικού αριθμού θεατών. Κρίμα, διότι το
πέρασμα από την Turini εκείνες τις ώρες είναι το κερασάκι στην τούρτα για τους φίλους του
ΠΠΡ.
Ο γυρισμός στην... Ιθάκη
Τέσσερις ημέρες διήρκεσε ο αγώνας, και περίπου δέκα η δική μας οδύσσεια. Ξεκινώντας από
την καρδιά του Μονακό για την επιστροφή στην Αθήνα, περνάμε ανάμεσα από τις Ferrari, τις
Lamborghini και τα υπόλοιπα μοντέλα πολυτελείας που κυκλοφορούν κατά κόρον στους δρόμους,
και βλέπουμε τον κόσμο να γυρνάει το κεφάλι του για να παρατηρήσει το Mokka. Το είπαμε και
πριν, η σχεδίασή του είναι ένα από τα σημαντικότερα ατού που διαθέτει. Και όχι μόνο. Με
έκπτωση και απόσυρση, κοστίζει λιγότερο από 21.000 ευρώ, τιμή που δεν έχει ανταγωνιστή
στην αγορά για τετρακίνητο SUV. Σίγουρα, η κατανάλωση αλλά και η απουσία των σπορτίφ
οδηγικών χαρακτηριστικών είναι στοιχεία που θα προβληματίσουν τον ψαγμένο. Αλλά μην πάτε
μακριά... Αντίστοιχο είναι και το παράδειγμα του Μόντε Κάρλο. Ο θρυλικός αγώνας δεν
καθιερώθηκε παγκοσμίως, ούτε μπήκε στις καρδιές των φίλων των ράλλυ για το χλιδάτο
περιβάλλον του Πριγκιπάτου. Καθιερώθηκε για τις διαδρομές με το χαμηλό τοιχίο στη μία
μεριά του δρόμου και τις στροφές που έχουν ένα μαγικό τρόπο να ξυπνούν συναισθήματα στον
λάτρη της αυτοκίνησης και, πάνω από όλα, της οδήγησης, στοιχεία που στην καθημερινότητα
βρίσκονται σε λήθη... ThatΆs Monte._ Π. Τ.
«Το σκηνικό γύρω μας θυμίζει Σουηδία, και όχι Γαλλία, και ήδη στο μυαλό μας αρχίζουν να
έρχονται εικόνες των Lancia S4 και Audi S1 να πλαγιολισθαίνουν στον πάγο.»
«Δύσκολα θα προδώσει τον οδηγό, αρκεί να μην το παρακάνει, αφού το Mokka δεν προορίζεται
για ειδικές του είδους, ούτε για να “κάνει χρόνους” στα χέρια των κυρίων Λεμπ και Οζιέ.»
OPEL MOKKA 4x4 1.4
ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
ΚΥΒΙΣΜΟΣ: 1.364 κ.εκ.
ΜΕΓ. ΙΣΧΥΣ: 140 ίπποι/4.900-6.000 σ.α.λ.
ΜΕΓ. ΡΟΠΗ: 20,4 χλγμ./1.850-4.900 σ.α.λ.
ΚΙΒΩΤΙΟ: Χειροκίνητο 6 σχέσεων
ΚΙΝΗΣΗ: Και στους τέσσερις τροχούς
ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΕΜΠΡΟΣ: Γόνατα ΜακΦέρσον
ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΠΙΣΩ: Ημιάκαμπτος άξονας, αντιστρεπτική
ΜΗΚ.xΠΛ.xΥΨ: 4.278x1.777x1.658 χλστ.
ΜΕΤΑΞΟΝΙΟ: 2.555 χλστ.
ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΕΛΑΣΤΙΚΩΝ: 215/55/18
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
0-100 ΧΛΜ./ΩΡΑ: 10,8 δλ.
ΤΕΛΙΚΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ: 190 χλμ./ώρα
ΒΑΡΟΣ: 1.364 κιλά
ΤΙΜΗ: 22.450 ευρώ